Nikt nie rodzi się złym człowiekiem.
Gdyby nie obawa przed ośmieszeniem, utratą statusu społecznego i personalnym atakiem ze strony oponentów, nikt nie ukrywałby się ze swoją empatią i altruizmem.
Z przerażeniem obserwuję narastające antagonizmy w akcjach, pomagających innym ludziom.
Gdy polityka macza swoje palce nawet w tym aspekcie życia, trudno o przemilczenie.
W czym gorsza jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy od innej akcji, że po 25 latach nagle telewizja publiczna odmawia transmisji jej finału?
Czy jedno dobro, jest lepsze od drugiego? Kościelna akcja jest bardziej istotna niż fundacja, wspierająca szpitale w sprzęt ratujący życie?
Na każdą ludzką życzliwość powinno zawsze znaleźć się miejsce w mediach.
Kilkanaście lat temu Polską wstrząsnęła prawda o pracy w jednym z marketów, gdzie kobiety pracowały w ciężkich warunkach. Noszenie pampersów przy pracy w kasie, niezapłacone nadgodziny, które nie były też ujawniane.
Gdyby nie strach przed utratą pracy już wcześniej prawda mogła wyjść na jaw. Pracownice nie chciały obciążać pracodawcy w sądzie.
Jednak ludzkie sumienie wyzwoliło wrodzoną dobroć i obawa przegrała z kretesem.
Dzień ogłoszenia wyroku to był faktycznie "Dzień Kobiet", święto dla ciemiężonych bohaterek.
Wydaje się, że im więcej ma się pieniędzy w portfelu, tym większa dobroć z niego wypływa. Bogaci mają hojniejsze gesty, bo są wyswobodzeni od comiesięcznej (wyliczonej na życie) wypłaty. Pozostali ludzi też chcieliby obdarzać innych swoją szlachetnością, Niestety nie każdy może sobie pozwolić na "wdowi grosz".
Czasami dobre słowo i samarytański gest są więcej warte, niż jakiekolwiek pieniądze. Szkoda tylko, że tak często boimy się pokazać światu pozytywną twarz.
Przecież to nie jest oznaka słabości.
Świat przytłacza, tłamsi wszelkie oznaki ludzkiej dobroci. Pogoń za lepszym życiem zaślepia wrażliwość i sumienie.
Jeśli chcemy odczuć satysfakcję z życia, z bycia potrzebnym, znaleźć sens istnienia, być może właśnie bezinteresowny uczynek sprawi, że nasze życie będzie szczęśliwsze.
Gdyby nie obawa przed ośmieszeniem, utratą statusu społecznego i personalnym atakiem ze strony oponentów, nikt nie ukrywałby się ze swoją empatią i altruizmem.
Z przerażeniem obserwuję narastające antagonizmy w akcjach, pomagających innym ludziom.
Gdy polityka macza swoje palce nawet w tym aspekcie życia, trudno o przemilczenie.
W czym gorsza jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy od innej akcji, że po 25 latach nagle telewizja publiczna odmawia transmisji jej finału?
Czy jedno dobro, jest lepsze od drugiego? Kościelna akcja jest bardziej istotna niż fundacja, wspierająca szpitale w sprzęt ratujący życie?
Na każdą ludzką życzliwość powinno zawsze znaleźć się miejsce w mediach.
Kilkanaście lat temu Polską wstrząsnęła prawda o pracy w jednym z marketów, gdzie kobiety pracowały w ciężkich warunkach. Noszenie pampersów przy pracy w kasie, niezapłacone nadgodziny, które nie były też ujawniane.
Gdyby nie strach przed utratą pracy już wcześniej prawda mogła wyjść na jaw. Pracownice nie chciały obciążać pracodawcy w sądzie.
Jednak ludzkie sumienie wyzwoliło wrodzoną dobroć i obawa przegrała z kretesem.
Dzień ogłoszenia wyroku to był faktycznie "Dzień Kobiet", święto dla ciemiężonych bohaterek.
Wydaje się, że im więcej ma się pieniędzy w portfelu, tym większa dobroć z niego wypływa. Bogaci mają hojniejsze gesty, bo są wyswobodzeni od comiesięcznej (wyliczonej na życie) wypłaty. Pozostali ludzi też chcieliby obdarzać innych swoją szlachetnością, Niestety nie każdy może sobie pozwolić na "wdowi grosz".
Czasami dobre słowo i samarytański gest są więcej warte, niż jakiekolwiek pieniądze. Szkoda tylko, że tak często boimy się pokazać światu pozytywną twarz.
Przecież to nie jest oznaka słabości.
Świat przytłacza, tłamsi wszelkie oznaki ludzkiej dobroci. Pogoń za lepszym życiem zaślepia wrażliwość i sumienie.
Jeśli chcemy odczuć satysfakcję z życia, z bycia potrzebnym, znaleźć sens istnienia, być może właśnie bezinteresowny uczynek sprawi, że nasze życie będzie szczęśliwsze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz